آیا واقعا علائم نگارشی مهم هستند؟

آیا می توانید دنیایی را بدون علائم نگارشی تصور کنید شاید ظاهرا مهم نباشد امروزه مردم نمی توانند دنیایی بدون اینستاگرام وای فای گوش های هوشمند و اینترنت را تصور کنند اما خیلی مهم نیست که ناگهان همه متون از نقطه و کاما و خط فاصله و پرانتز تهی شوند در واقع شاید اصلا متوجه نشویم که این علایم از متن حذف شده اند.


جیت ثائیل در سال 2012 رمانی نوشت، به نام نارکوپولیس، که هفت صفحه اول آن 2309 کلمه داشت و هیچ نقطه ای (نقطه آخر جمله یا period یا full stop) در آن دیده نمیشد. پاراگراف اول آن 82 کلمه داشت.
24 سپتامبر روز جهانی علائم نگارشی است و سال 2020 هفدهمین سالگرد آن است. طی شانزده سال گذشته «زبان» به سرعت تغییر کرده است و یکی از «مصدومین برجسته» تغییراتِ ناشی از تکنولوژی «هنرِ زبان» بوده است. در نتیجه ظهور گوشی های هوشمند، لغات آب رفته اند، تقریبا همه (حداقل انگلیسی زبانان) به قابلیت «تصحیح خودکار» املای لغات وابسته شده اند. وقتی نوبت به علائم نگارشی می رسد، تقریبا همه گیج و مبهوت می شوند؛ در واقع ما دیگر به علائم نگارشی اهمیت نمیدهیم. مثال بارز آن این است که انجمن Apostrophe Protection در سال 2001 تشکیل شد و در سال 2019 منحل گردید. آقای ریچاردزِ 97 ساله، بنیانگذاز این انجمن گفت: «عدم توجه و تنبلی پیروز شد».
در این شرایط مهم است که شما راه دیگران را (عدم توجه به علائم نگارشی) پیش نگیرید.
چرا این مسئله مهم است؟
اگر نوشته شما رسمی و آکادمیک باشد، استفاده صحیح از علائم نگارشی باعث می شود که نوشته شما برجسته و قابل توجه شود و در مسیر حرفه ای خود، سریعتر پیشرفت کند.
آیا واقعا علائم نگارشی اینقدر مهم هستند؟
همانطور که در سایر مقالات هم مثال هایی دیدیم، شگفت زده خواهید شد که نبود علائم نگارشی چگونه می تواند متن شما را تحت تاثیر قرار دهد.
جملات زیر را بخوانید، مطمئنم که تفاوت آن ها را درک خواهید کرد.
No trespassing violators will be prosecuted.
No trespassing. Violators will be prosecuted.
I like cooking dogs and kids.
I like cooking, dogs, and kids.
We are going to learn to cut and paste kids.
We are going to learn to cut and paste, kids.
Let’s eat Grandma.
Let’s eat, Grandma.
تمام این جمله مانند همان جمله معروف فارسی هستند
بخشش، لازم نیست اعدامش کنید
بخشش لازم نیست، اعدامش کنید
حتی در سریال «بازی تاج و تخت» هم میبینم که استنیس باراثیون پایبند به «درست و بر اساس قواعد صحبت کردن» است، وقتی که سر داووس بجای fewer از less استفاده می کند و استنیس جمله ی او را تصحیح می کند.



استفاده صحیح از کلمات و علائم نگارشی در نوشتار آکادمیک بسیار مهم است و علاوه بر اینکه نشان دهنده دقت نظر نویسده است، مفهوم نویسنده را نیز شفاف تر منتقل می کند، خواندن مقاله را راحت تر می کند، و بنابراین احتمال تایید شدن مقاله توسط داور و ارجاع دادن آن توسط سایر محققین رابیشتر می کند.
خوشبختانه امروزه ابزارهای کمکی در بستر اینترنت وجود دارد که می تواند به نوشتن آکادمیک کمک کند مثل Grammerly و Trinka
Trinka ابزاری آنلاین برای نوشتار آکادمیک و علمی است و کاملا هم رایگان است و علاوه بر علائم نگارشی، عبارات تخصصی و لحن آکادمیک را نیز بررسی می کند.
البته به یاد داشته باشید، که این شما هستید که نظراتی که نرم افزار میده رو تایید یا رد می کنید، اونم بر اساس دانشی که از زبان مورد نظر و موضوع مورد نظر دارید.
پس دانش زبان انگلیسی و نوشتار آکادمیک تون را زیاد کنید و بعد از این نرم افزارها کمک بگیرید
درباره مدیریت
سال 79 کاردانی علوم آزمایشگاهی دانشگاه علوم پزشکی ایران پذیرفته شدم. و لیسانس رو هم تا سال 83 همونجا ادامه داد. سال 84 فوق لیسانس بیوتکنولوژی پزشکی در دانشگاه تربیت مدرس قبول شدم و سال 87 هم فوق لیسانس رو تموم کردم. طرحم رو در انستیتو پاستور ایران گذروندم و بعدش یک سال توی بخش تشخیص ملکولی یه آزمایشگاه تشخیص طبی کار کردم. سال 91 دکتر بیوتکنولوژی پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی زنجان پذیرفته شدم و سال 97 این مقطع رو تموم کردم. از اول دوره دکتر شروع کردم به نوشتن مقالات علمی و ویرایش انگلیسی مقالات بعدش یک دوره 20 ساعته برای آموزش اصول نگارش انگلیسی مقالات آکادمیک تهیه کردم و تا الان توی این زمینه فعالم.
نوشته های بیشتر از مدیریت
دیدگاهتان را بنویسید